کد مطلب:28852 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:125
به نام خداوند بخشنده مهربان. به بنده خدا امیر مؤمنان، علی علیه السلام، از محمّد بن ابی بكر. سلام بر تو! همانا خدایی را در پیش تو می ستایم كه جز او معبودی نیست. امّا بعد؛ نامه امیر مؤمنان به من رسید. آن را فهمیدم و آنچه را در آن بود، شناختم. هیچ كس به اندازه من، نسبت به دشمن امیر مؤمنان سرسخت و نسبت به دوستش مهربان و نرمْ دل نیست. من بیرون آمدم و سپاه آراستم و اردو زدم و به مردم هم امان دادم، مگر به كسی كه با ما سرِ جنگ و ناسازگاری داشته باشد. من پیرو فرمان امیر مؤمنانم و نگهدار آن و پناهجوی به آن و اقدام كننده به آن و در هر حال، تكیه بر یاری خداوند است. والسلام!».[1].
2823. الغارات - به نقل از ابن ابی سیف، از یكی از یاران او -: محمّد بن ابی بكر در پاسخ نامه امام علیه السلام چنین نوشت: